Efelerin EFESİİİ...

Kaşla göz arasında büyüyüp gidiyor paşacık, 10. ayımızda geride kaldı;
Koltuklara tutunarak sıralıyoruz uzun zamandır
Gördüğümüz her hayvanı miyavlayarak çağırıyoruz;
Kitaptan miyavımızı bulup gösteriyoruz,
Hayır dediğimizde cııss diyerek tekrarlıyoruz,
Anne, baba, dede, mama, meme kelimelerini (bazen babamıza dede desekte) yerinde kullanıyoruz
Dahada güzelleştiğimizin farkında olmadan çirkin ol deyince çirkinleşmeye çalışyoruz:)
Yerde yatan birini gördükmü dayanamayıp güreşmeye başlıyoruz
İki elimizi havada birleştirerek oleyler yapıyoruz.
Aferin denilince alkış yapıyoruz,
Şarkıduydukmu dayanamayıp alkışlarla eşlik ediyoruz,
Babamızı çok seviyor gelişini dört gözle bekliyoruz,
Elimizle seni gidi seni yapıyoruz.... kısacası büyüyoruz....

Bu fotoğraflarımızda ablamızı okul dönüşü karşılarken. Birbirlerini çok özlemiş oluyorlar. Görülmeye değer anlardan biri...

Efe Bey tam bi sevgi bebeği... Gülmek, okşanmak,güreşmek en sevdikleri arasında tabi bide yemeği unutmamak lazım. Efenin vazgeçilmezidir yemek(maşallah), ağzına birşey verdinmi yiyecek elinde ne varsa alabilirsin; ama senin elinde yiyecek varda Efe ye vermezsen vay haline :)