4 Aralık 2009 Cuma

Ben, sen, o....


okulla ev arasındaki koşuşturmaca bugünde bitti şükür. yani şimdilik. Heryere yetişme telaşına düşüp aslında hiç bir yere yetişemediğini farketme saati. Dönüp bakınca yine geçen koca güne neler sığdırdım diye düşünürken, aslında ne çok şeyi kaçırdığını farketme saati. çocukları uyutup, evin kalan işlerini tamamlayıp, kendinle başbaşa kalacağını düşünüp uykuya yenik düşme saati...

Bazen dar gelirmi acaba herkese zaman, yaşam... Çok şey yapmak isteyipte hiçbişey yapamadığınız anlar... Mükemmel olmaya çalışıpta sıradan bile olamadığınız anlar... Elif ŞAFAK ın kitabında dediği gibi (ki çokta güzel anlatmış) içinizdeki hırs nefs hanımla anlaşamadığınız zamanlar. Bu aralar sanırım bende Benistan Cumhuriyetinden uzaklaşmalıyım.

Aslında bugün uzun bi aranın ardından ilk defa zaman ayırdık kendimize ve sinemaya gittik. Gittik gitmesinede iyimi ettik gözümüzümü açtık bilmiyorum ama, sorup duruyorum kendime niye yapmıyoruz kendimize böyle güzellikler, çocuklarmı engel, yoksa bizmi engel.

Bi karar aldım ama içindeki çocuğu öldürmemeli insan... Onuda özene bezene itinayla bakıp büyütmeli dimi ya....

0 yorum on "Ben, sen, o...."